بهانه ی زندگی
ای چراغ هر بهانه از تو روشن
ای که حرفای قشنگت منو آشتی داده با من
منو و گنجشگ های خونه دیدنت عادتمونه
به هوای دیدن تو، پر می گیریم از تو لونه
باز میایم که مثل هر روز،
برامون دونه بپاشی
منو و گنجشگ های خونه می میریم،
تو اگه خونه نباشی
همیشه اسم تو بوده
اول و آخر حرفام
بس که اسم تو رو خوندم
بوی تو داره نفسهام
عطر حرفای قشنگت،
قد یه صحرا شقایق
تو همون شرمی که از اون سرخ،
گونه های عاشق
شعر من رنگ چشاته،
رنگ پاک بی ریایی
بهترین رنگی که دیدم، رنگ زرد کهربایی
پنجشنبه 1 اردیبهشت 1390 - 3:56:17 AM